De Wilde Smaak van Foerageren

Ontmoeting in het park

Het is een koude novemberochtend, de temperatuur hangt rond de zes graden, en een waterige zon probeert door de wolken heen te breken. Gehuld in warme, praktische outdoor kleding verzamel ik me met een groep van tien deelnemers bij de ingang van het cemetery. De groep is een kleurrijk gezelschap, met mensen van verschillende leeftijden en nationaliteiten, allemaal met één gemeenschappelijke interesse: leren hoe ze de natuur op een duurzame en smakelijke manier kunnen benutten.

George verschijnt in een wollen jas in herfsttinten en een boek met mushrooms en toadstools  in de hand. “Ik heb tien jaar een wildplukrestaurant gerund,” zegt hij. “Daarna heb ik door Oost-Europa gereisd om traditionele technieken te leren en te werken met low-impact boerderijen en permacultuur. Foerageren is voor mij niet alleen eten zoeken, het is een manier van leven.”

Een groene oase in de stad

Abney Park Cemetery is een verrassende locatie voor een foerageertocht. Een historische begraafplaats, midden in het levendige Londen. De natuur heeft hier vrij spel gekregen. Verweerde grafstenen zijn overwoekerd door mos en klimop, en tussen de bomen fladderen vogels en eekhoorns. Het contrast met de drukte van de stad buiten de hekken is bijna surrealistisch.

We betreden het park via de Stoke Newington High Street-ingang, omdat de oorspronkelijke toegangspoort vanwege renovatie gesloten is. George wijst op de groene borden met informatie over het behoud van het park. “Foerageren is ook een kwestie van verantwoordelijkheid,” zegt hij. “Je leert niet alleen wat je kunt eten, maar ook hoe je ervoor zorgt dat je niets verstoort.”

Foerageren: De Basis

Voordat we aan onze wandeling beginnen, deelt George de basisprincipes van foerageren. Het is belangrijk om de seizoenen te respecteren en alleen te plukken wat overvloedig aanwezig is. “En altijd eerst goed leren identificeren,” waarschuwt hij. “Er zijn genoeg planten en paddenstoelen met giftige dubbelgangers. Neem geen risico als je het niet zeker weet.”

We bespreken enkele veelvoorkomende soorten:

• Brandnetel: Perfect voor thee, soep of als spinazievervanger.
• Vlierbessen: Ideaal voor jam, siroop of sap – maar rauw licht giftig.
• Cantharel: Een delicatesse met een nootachtige smaak, mits je de giftige valse cantharel kunt onderscheiden.
• Knoflookmosterd: Een plant met een subtiele knoflooksmaak, uitstekend in pesto.

Met deze kennis op zak vertrekken we.

Schatten in de herfst

De herfst is het seizoen bij uitstek voor foerageren. Noten, bessen en paddenstoelen zijn volop aanwezig, en met een beetje geluk kunnen we zelfs nog rozenbottels of bramen vinden. Terwijl we door het park wandelen, speuren George’s ogen onafgebroken het landschap af. Hij bukt, tilt takken op en duikt soms letterlijk onder struiken. “Hier, kijk,” zegt hij terwijl hij een kleine, oranjegele paddenstoel tevoorschijn haalt. “Dit is een cantharel. Ruik maar eens – het aroma doet denken aan abrikozen.”

George deelt een van zijn favoriete recepten: rozenbottel-gember-gin. Het is eenvoudig te maken, vertelt hij:

• Verzamel 200 gram rozenbottels (van een verantwoorde locatie).
• Voeg 50 gram geraspte gember en de schil van een sinaasappel toe.
• Doe dit in een grote pot, giet er 700 ml gin overheen en laat het weken.
• Zeef het mengsel door een kaasdoek, voeg suiker naar smaak toe en laat het rijpen tot kerst.

“Deze gin maak ik elk jaar,” zegt George met een glimlach. “Het is een prachtig cadeau, helemaal zelfgemaakt en doordrenkt met de smaken van het seizoen.”

Respect voor de natuur

Tijdens de wandeling benadrukt George het belang van duurzaam foerageren. “We nemen alleen wat we nodig hebben,” zegt hij. “Laat genoeg over voor dieren en andere foerageerders, en beschadig de planten niet.” Hij wijst ook op de waarde van vergeten ingrediënten, zoals Japanse kweeperen die veel mensen voor hun huizen hebben staan, ze groeien op dezelfde manier als blauweregen. veel van deze knobbelige vruchten verdwijnen veelal in de tuinafvalbak. Dus dat is eigenlijk een van mijn missies, laat George weten. Niet alleen praten over wilde ingrediënten maar ook over dingen die gebruikt kunnen worden en die normaal gesproken verspild zouden worden, terwijl ze perfect zijn voor jam of compote. Onderweg stoppen we regelmatig om planten en paddenstoelen van dichtbij te bekijken. George legt uit hoe je giftige dubbelgangers kunt herkennen en wat je moet vermijden. Zijn kennis is indrukwekkend, en zijn enthousiasme werkt aanstekelijk.

De magie van het moment

Halverwege de wandeling valt de stilte van het park op. Ondanks de stadsgeluiden in de verte, lijkt de tijd hier even stil te staan. De combinatie van het koele herfstweer, de geur van vochtige aarde en het knisperen van bladeren onder onze voeten maakt deze ervaring uniek.

We stuiten op een struik vol rozenbottels, en George laat zien hoe je ze kunt plukken zonder jezelf te prikken. “Rozenbottels zijn zo overvloedig,” zegt hij. “Je kunt er siroop van maken, maar ook drogen voor thee of verwerken in desserts. Het is een van mijn favoriete ingrediënten.”

Een culinair hoogtepunt

Na drie uur wandelen eindigen we onze tocht bij The Castle Climbing Centre, waar een plantaardige maaltijd op ons wacht. Chef-kok Tom Hauptman heeft een heerlijk menu samengesteld met seizoensgebonden ingrediënten, waaronder enkele wilde planten die we onderweg hebben besproken.

Het eten smaakt extra goed na een middag in de frisse lucht. Het is een feest voor de zintuigen en een perfect einde van de dag.

Foerageren: Een Levensstijl

Voor George is foerageren meer dan alleen eten zoeken – het is een manier om verbinding te maken met de natuur en te leren van haar overvloed. “Het draait niet alleen om wat je vindt, maar ook om wat je leert en voelt tijdens het zoeken,” zegt hij. “Het maakt je bewuster van je omgeving en van hoe je die kunt koesteren.”

Met een hoofd vol kennis en een hart vol inspiratie neem ik afscheid. De dag met George heeft me niet alleen nieuwe smaken laten ontdekken, maar ook een nieuwe waardering gegeven voor de natuur en haar gulle geschenken.

Beginnen met Foerageren

Wil je zelf op ontdekkingstocht? Hier zijn enkele tips van George:

1. Ken je omgeving
   Verken lokale parken, bossen en velden. Veel eetbare planten groeien dichterbij dan je denkt.
2. Gebruik een gids
   Leer van een expert of gebruik een betrouwbare veldgids om giftige soorten te vermijden.
3. Pluk met respect
   Neem alleen wat je nodig hebt en beschadig de natuur niet.
4. Wees voorzichtig
   Pluk alleen wat je 100% zeker herkent en vermijd vervuilde gebieden.
5. Geniet van het proces
   Foerageren draait om meer dan eten; het is een avontuur dat je dichter bij de natuur brengt.

Aan de slag

Met een mandje, een scherp oog en een open geest kun je de verborgen schatten van de natuur ontdekken. Wie weet inspireert een simpele wandeling je om nieuwe smaken te proberen, oude tradities te herontdekken en de natuur met nieuwe ogen te zien.

Ga je binnenkort zelf foerageren? Ik hoor graag je ervaringen! 🌿